“Χορτάσανε” λόγια αναγνώρισης, στήριξης και συμπαράστασης οι στρατιωτικοί, σήμερα,ημέρα Εορτής των Ενόπλων Δυνάμεων.
Λόγια που ειπώθηκαν από τους ίδιους οι οποίοι δεν έχουν κατορθώσει να αρθρώσουν λέξη για όσα έχουν υποστεί οι Ένοπλες Δυνάμεις και το προσωπικό τους από τις αλόγιστες περικοπές που επιβάλλουν οι δανειστές.
Οι ίδιοι που δεν έχουν βρει το κουράγιο να πουν ένα έστω όχι σ΄ όσα παράλογα ζητάνε, επιβεβαιώνοντας όσους υποστηρίζουν ότι κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν τους εθνικούς στρατούς σε “ένοπλες εταιρείες security” στις οποίες θα ανατίθενται αποστολές από τα ...”κεντρικά”.
Είναι οι ίδιοι αυτοί που σήμερα συγχαίρουν και επαινούν οι οποίοι γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια τις ελλείψεις και τις “μαύρες τρύπες” που έχουν προκληθεί από την πολιτική του “ναι σε όλα”.
Τι μπορούμε να γιορτάσουμε λοιπόν σήμερα;
Το γεγονός ότι το αίσθημα ευθύνης και καθήκοντος παραμένει σε υψηλά επίπεδα στους ανθρώπους των Ενόπλων Δυνάμεων . Είναι το μοναδικό “προωθητικό καύσιμο” που τις κρατά σε εύρυθμη λειτουργία.
Οι στρατιωτικοί δεν περίμεναν ότι θα γίνουν πλούσιοι. Ούτε όμως ότι το κράτος -τα κυριαρχικά δικαιώματα του οποίου προασπίζουν- θα τους εγκατέλειπε στην ανέχεια.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια , τέτοια μέρα υπήρχε η ελπίδα ότι η επόμενη Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Δυστυχώς έχουμε ζήσει τέσσερις διαδοχικές διαψεύσεις. Και το χειρότερο είναι πως όπως όλα δείχνουν ελπίδα χειροπιαστή για βελτίωση δεν υπάρχει.
Ελπίζοντας να διαψευστούμε με παταγώδη τρόπο και ευχόμενοι να μην χρειαστεί να κληθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις να διαχειριστούν πολύ δυσκολότερες καταστάσεις να ευχηθούμε χρόνια πολλά.
Λόγια που ειπώθηκαν από τους ίδιους οι οποίοι δεν έχουν κατορθώσει να αρθρώσουν λέξη για όσα έχουν υποστεί οι Ένοπλες Δυνάμεις και το προσωπικό τους από τις αλόγιστες περικοπές που επιβάλλουν οι δανειστές.
Οι ίδιοι που δεν έχουν βρει το κουράγιο να πουν ένα έστω όχι σ΄ όσα παράλογα ζητάνε, επιβεβαιώνοντας όσους υποστηρίζουν ότι κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν τους εθνικούς στρατούς σε “ένοπλες εταιρείες security” στις οποίες θα ανατίθενται αποστολές από τα ...”κεντρικά”.
Είναι οι ίδιοι αυτοί που σήμερα συγχαίρουν και επαινούν οι οποίοι γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια τις ελλείψεις και τις “μαύρες τρύπες” που έχουν προκληθεί από την πολιτική του “ναι σε όλα”.
Τι μπορούμε να γιορτάσουμε λοιπόν σήμερα;
Το γεγονός ότι το αίσθημα ευθύνης και καθήκοντος παραμένει σε υψηλά επίπεδα στους ανθρώπους των Ενόπλων Δυνάμεων . Είναι το μοναδικό “προωθητικό καύσιμο” που τις κρατά σε εύρυθμη λειτουργία.
Οι στρατιωτικοί δεν περίμεναν ότι θα γίνουν πλούσιοι. Ούτε όμως ότι το κράτος -τα κυριαρχικά δικαιώματα του οποίου προασπίζουν- θα τους εγκατέλειπε στην ανέχεια.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια , τέτοια μέρα υπήρχε η ελπίδα ότι η επόμενη Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Δυστυχώς έχουμε ζήσει τέσσερις διαδοχικές διαψεύσεις. Και το χειρότερο είναι πως όπως όλα δείχνουν ελπίδα χειροπιαστή για βελτίωση δεν υπάρχει.
Ελπίζοντας να διαψευστούμε με παταγώδη τρόπο και ευχόμενοι να μην χρειαστεί να κληθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις να διαχειριστούν πολύ δυσκολότερες καταστάσεις να ευχηθούμε χρόνια πολλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου